Torchbearers ontstond
vanuit gebrokenheid

Sommige christenen ontdekken dat de Heere Jezus je leven tot een avontuur kan maken. Major W. Ian Thomas uit Engeland was één van hen.

Major Ian Thomas was een echte militair. Met zijn infanteriebataljon diende hij aan het begin van de Tweede Wereldoorlog in de Britse Expeditie troepen in België en nam hij deel aan de evacuatie bij Duinkerken. In het heetst van de strijd, of hij nou in Frankrijk, Italië, Griekenland of waar dan ook was tijdens die lange oorlog, ervoer hij dat de Heere Jezus volledig toereikend was voor alles wat hij nodig had. Major Ian Thomas was eveneens een soldaat van Christus, trouw aan de Aanvoerder van onze verlossing. Hij ontdekte dat het leven met God één groot avontuur is.

Hij groeide op in een gerespecteerd Engels gezin uit de middenklasse en hij ging mee naar de kerk waar hij werd onderwezen in de leer van die kerk. Hij leerde echter weinig of niets van de Bijbel, thuis niet en ook niet in de kerk die het gezin bezocht. Toen hij twaalf jaar oud was, werd hij door een jongen van dertien jaar uitgenodigd voor een Bijbelstudiegroep van de Crusaders’ Union, een Engelse christelijke jeugdgroep. Deze jongen van dertien jaar had in dat jaar Christus als zijn Verlosser ontvangen. De Bijbel kreeg betekenis voor de jonge Ian, en de volgende zomer, nog steeds twaalf jaar oud, bekeerde hij zich tot Christus op een kamp van Crusaders’ Union.

Hij deed dat toen hij alleen was, door gewoon oprecht te bidden: “Heere Jezus, wees alstublieft mijn Verlosser”! Op vijftienjarige leeftijd was hij ervan overtuigd dat hij zijn hele leven wilde toewijden aan de dienst van de Heere Jezus. Hij zei tegen God dat hij zendeling zou worden. Op jonge leeftijd begon hij in de open lucht in Hampstead Heath te preken. Hij was ook actief in het werk op de zondagsschool en bij de Bijbelgroepvan de Crusaders’. Het leven werd een race gevuld met de ene activiteit na de andere.

Over zijn jeugdig besluit om zendeling te worden, zei hij: “Ik begon na te denken over de beste manier waarop ik zendeling zou kunnen worden en de beste manier waarop ik het meest bruikbaar zou kunnen zijn. Het waren eerlijke en oprechte vragen.” De eerste zendeling die van invloed was op het leven van de jonge Ian, was een arts die in Nigeria in de Housa stam diende. “Eerste indrukken zijn vaak de sterkste,” vertelde Major Thomas, en zo werd het zijn ambitie om op een dag bij de Housa stam in Nigeria, West-Afrika, te gaan werken. Hij dacht dat hij dat het beste kon doen door arts te worden.

Op de universiteit werd Ian leider van de Inter-Varsity Fellowship groep. En waar er ook maar een evangelisatie actie was, kon je deze ijverige jongeman vinden. Ieder vrij moment en iedere vakantie zette hij zich in.

Hij begon een evangelisatie club in een achterstandswijk in East End, Londen, puur uit verlangen om zielen te winnen en er op uit te gaan om mensen te bereiken met het evangelie. “Ik was alleen maar bezig. Toen ik negentien jaar oud was, was ieder moment van mijn dag gevuld met activiteiten. En op die leeftijd was ik geestelijk zo volledig uitgeput, dat het voelde of het geen zin meer had om door te gaan.”

“Toen, op een nacht in november dat jaar, net om middernacht, ging ik op mijn knieën voor God en ik huilde van pure wanhoop. Ik zei: “Oh, Heer, ik weet dat ik gered ben. Ik houd van Jezus Christus. Ik ben er echt van overtuigd dat ik bekeerd ben. Met heel mijn hart heb ik U willen dienen. Ik heb het tot het uiterste geprobeerd en ik ben een hopeloze mislukking”. En die nacht veranderde er wat.

Ik kan eerlijk zeggen dat ik de boodschap die toen tot mij kwam nog nooit uit de mond van mensen had gehoord, maar God richtte die nacht eenvoudigweg de Bijbelse boodschap van Christus die ons leven is op mij. De Heer scheen mij die nacht, door mijn tranen van bitterheid heen, duidelijk te maken: ‘Zie je, zeven jaar lang heb je met de grootste oprechtheid geprobeerd voor Mij, namens Mij, het leven te leven dat Ik al zeven jaar wacht om door jou te leven.'” Die nacht ontdekte Ian Thomas in een uur tijd het geheim van het avontuurlijke leven. Hij zei: “Ik stond de volgende morgen op met een heel ander christelijk leven, maar ik wil dit benadrukken: Ik had geen jota meer ontvangen dan ik al zeven jaar had gehad!” Als hij niet op reis was, woonden majoor Thomas en zijn vrouw Joan in Estes Park Colorado, waar hun oudste zoon, Chris Thomas, met zijn gezin woont.

Major Thomas stierf op 1 augustus 2007, net voor zijn 93e verjaardag. Tot het einde toe bleef hij een trouwe dienaar van de Heiland die zijn leven zoveel jaren daarvoor gered had. Zijn nalatenschap blijft voortleven in de levens van hen die geraakt zijn door het werk dat hij startte en waar hij zijn leven en tijd aan gaf en waarvoor hij bereid was offers te brengen.